Rotorua🤢 - Matamata🧙🏼‍♂️- Mount Maunganui ☀️☀️

Vliegen over White Island is het niet geworden. De heli en boot gingen wel maar gingen ons niet de uitzichten geven waarvoor we de lucht in wilden. Jammer maar niet getreurd, we maken deze vakantie vlieguren genoeg😊. Rotorua werd daarom de volgende stop. Bekend om zijn zwavelhoudende hotpools. Als je het over zwavel hebt weten de meeste mensen wel hoe dat ruikt. Voor wie dat niet weet adviseer ik om eens aan rotte eieren te ruiken 🤪. Die lucht vergeet je nooit weer en wij zullen Rotorua dan ook nooit vergeten. De casa op de freecamp bij de Polynesian Spa geparkeerd, dit is in het centrum. Na het uitstappen weet je waarom de Spa daar zit, wat een zwavelgeuren daar🤢!! Onze rugtas, die altijd meegaat met paspoorten etc, gepakt en vol goede moed aan de stadswandeling begonnen. Langs borrelende zwavel- en modderpoelen. Alleen kijken en niet aankomen lezen we op de bordjes. Over ruiken wordt niks gezegd 😂😂. We vinden een hotpool waar je heerlijk met je benen in kunt hangen en das echt een fantastisch rustmomentje.... Buiten de geurzone kom ik weer heerlijk bij. Kimm kan beter tegen die stank, anders kan ik deze natuurlijke verschijning niet noemen. Bijzonder want zij is degene die normaal toch het meest gevoelig is voor luchtjes 🤥. Als we bij onze plek terugkeren is de wind iets van richting veranderd en zitten we niet steeds in de “lucht”. Dat de plek populair is merken we aan het aantal campers wat vergeefs langs komt voor een plekkie. Hebben we toch geluk dat we gratis tussen de zwavel- en hotpools in staan 😃. Voor we gaan slapen denken we nog na over de volgende dag.... iets afzakken en nog meer van deze mooie pools bezoeken en ruiken of doorgaan richting Matamata..... mijn soms bijna groene kleur verraad als snel mijn voorkeur 😬.

Matamata, ook wel Hobbiton city genoemd, was een goede 100km rijden. De bijnaam Hobbiton heeft te maken met de filmopnames van The lord of the Rings. In deze buurt zijn destijds filmsets gebouwd wat veel werk en inkomen voor de bevolking opleverde. De toeristen industrie heeft hier mooi op ingehaakt en als je wilt kun je een toer maken. Het iCentre is in dezelfde stijl opgetrokken en daar maken we dan ook leuk een paar fraaie foto’s van. Hierna gauw door, we hebben onze zinnen gezet op een leuke wandeling 11 km buiten de stad. Wairere Falls! Qua afstand geen lange maar wel een steile wandeling of is het klim? Maar als je dan eenmaal boven bent........... 🤩 Onderweg zagen we al stukjes van de Falls (waterval) maar nu staan we echt middenin het begin ervan..... je kunt over de rotsige stenen lopen tussen het stromende water door tot aan de rand van de waterval. Zelfs een stukje naar beneden kijken lukt nog😊. Wat waanzinnig gaaf en even later liggen we in onze zwemkleding in een bassin waar het water doorstroomd. Geweldige tip van de man beneden van het DOC (staatsbosbeheer). Effe dobberen, zweet afspoelen, afkoelen en na douchen met het water wat van de berg afstroomt... Waanzinnige ervaring weer en met een vette glimlach op ons gezicht doen we de afdaling.... Onze hardloop/trail schoenen komen weer goed van pas, soepel en net wat meer grip dan gewone sportschoenen. Onze hike boots hebben ff rust, die bewaren we voor de echt zware klussen. Na de natuurlijke douche kunnen we wel weer overnachten op een eenvoudige plek. Een wc in de buurt is makkelijk maar niet noodzakelijk. Op de weg naar de waterval zagen we een leuke rustige spot. Een parkeerplaats bij een soort van museum en ook trouwlocatie. Mooie tuinen en historische gebouwen en een alleraardigste eigenaresse. We betalen €2,50 voor de overnachting met fraaie toiletten en kunnen de middag vertoeven in de gardens 😊. Dat doen we natuurlijk, lekker luieren, lezen en nagenieten van onze trip. ‘s Avonds koken we op onze meereizende bbq  en besluiten we morgen weer meer richting de kust te gaan. Zo zigzaggen we wat rond 😃.

Na 2 nachten op simpele en bijna niets kostende plekken te hebben gestaan kiezen we vaak weer voor een camping. Ook nu en staan we in Mount Maunganui. Het blijkt een soort Saint Tropez te zijn. Wat duurdere winkels, sjieke hotels en mensen die overduidelijk meer te spenderen hebben dan de gemiddelde kiwi. Om het maar niet te hebben over de kleine paleizen die hier langs het strand staan 🙃. Kasten van huizen, hekken eromheen en opvallende alarmsystemen. Ook in dit land zie je verschillen in armoede en rijkdom. De camping wordt bestierd door lieve vriendelijke kiwi’s en van hen krijgen we de tip om de zonsopgang te bekijken van de berg. De plaats heet niet voor niets Mount Maunganui 😜 en de berg is slechts 232 meter hoog. Die berg wilde we sowieso wel op dus het plan lag klaar. De volgende morgen om 5:15uur op en om 7 uur bovenop de berg zijn. Alles klaargelegd van te voren, brood gesmeerd voor ontbijt en devices opgeladen. Voor we bij de berg zijn moeten we eerst een vlakke afstand van 4 km afleggen. Daarna de berg op. Voor dat we er zijn verbazen we ons over de mensen die al vroeg aan het sporten zijn. We lopen namelijk net na half zes de camping af en zien enkele dames al hardlopen en ook wielrenners komen ons voorbij.... wat een vroege activiteiten hier! Zou het zijn omdat het zaterdag is?? Geen idee maar duidelijk is dat er meer mensen zijn met hetzelfde plan. Voor de klim staat ongeveer een half uur dus we gaan het net redden.... denken we. Wij, inmiddels gediplomeerde berggeiten staan met een kwartier bovenop het plateau van de berg. 230 meter omhoog de steile trappen op 😂😂. Idioten die we soms zijn! We zoeken wel een mooie plek op en eten ons ontbijt en dan..... daar komt-ie aan de zon☀️. Schitterend om te zien en bijna direct voel je de energie en warmte op je huid. De zon is net als water, als mens kun je echt niet zonder. We maken mooie foto’s en genieten in stilte.... Goeie tip van de altijd eerlijke en open kiwi’s al zal ik nooit wennen aan hun begroeting.... “hello, how are you”? De begroeting is meer een verplicht nummer dan echte interesse hoe het met je is. De afdaling maken we via de andere kant van de berg, deze ligt nog in de schaduw en dat merken we. Beneden opgewarmd met een heerlijke flat white op het terras. Het is 8 uur in de morgen en het wemelt op straat van de mensen. De stranden lopen vol met mensen met surfboards en bussen toeristen worden gedropt. Wij lopen terug naar onze camping, gaan lezen, bloggen, zwemmen in het zwembad, pannenkoeken bakken 😋 als lunch en vanavond de fish & chips scoren om de hoek van de camping. Morgen trekken we verder naar het noorden maar morgenochtend knopen we eerst onze hardloopschoenen vast voor een run over en langs het strand 🏃‍♀️🏃🏻‍♂️💨💨

ps: vergeet vooral niet de laatse video te bekijken 😜