Amberley - Kaikoura 🐳

Na het wat tegenvallende weer, garanties heb je natuurlijk nooit 🙃, zijn we van de westkust weer terug gegaan naar de oostkust. Het was een flink eind rijden deze dag, ruim 400 km door bergen en nog hogere bergen. Bij de eerste stop proviand gehaald in de supermarkt en diesel getankt. Na een stuk in noordelijke richting te hebben gereden zijn we “de hoek” omgegaan over de Arthur’s pas. Deze pas staat bekend als de mooiste pas van het land om te berijden. We zien dan ook weer veel verschillende planten, struiken, bomen en vogelsoorten 🦜. Ook wordt er veel aan de weg gewerkt en valt het op hoeveel vrouwen er in de wegenbouw werken. Het verkeer wordt geregeld door de wegenbouwers zelf. Bij het weer doorlaten van het verkeer wordt je bedankt voor je medewerking en wordt er naar iedere auto, vrachtwagen, campers etcetera uitgezwaaid. Uiterst vriendelijk gebaar van deze mensen in dikke pakken in de warmte. Want warm is het inmiddels wel geworden. Op de thermometer zien we inmiddels 31 graden staan 😨. We zoeken naar een rustige plek aan de kust om te overnachten en vinden die in Amberley. Een hele rustige “spot” met wat kiwi’s die daar al wat langer staan. Mega caravans hebben ze ook weer hier. Als die apparaten eenmaal staan schuiven ze hem in de breedte ook nog ff uit. We spreken een echtpaar en die leefden al 6,5 jaar in zo’n caravan. Lekker genietend van hun pensioen. Jaartje Zuidereiland en dan weer jaartje Noordereiland..... zoiets kunnen wij ons in NL eigenlijk niet voorstellen. De volgende morgen zijn we na een kop koffie even heerlijk in de zee gaan zwemmen, daarna ontbeten en besloten om door te rijden richting Kaikoura. Daar is de mogelijkheid om walvissen te gaan spotten 😃..........

Voor we zijn gaan rijden hebben we twee plaatsen gereserveerd op een snelle boot om de walvissen te gaan zien.... die middag om 15 uur gaat het gebeuren. We zijn op tijd en hebben al 2 gratis overnachtingsplekken gezien waar we daarna kunnen overnachten. De tocht zal 3,5 uur in beslag nemen en daarna gaan we niet meer verder rijden maar benen omhoog en eten koken. We melden ons om 14:30 uur. Te vroeg, de incheck is om 15 uur, even wachten dus. Tot onze verbazing wordt er om 14:55 uur omgeroepen dat alle boten zijn geannuleerd voor de rest van de dag. We kijken elkaar vol ongeloof aan....dit is niet waar zeggen we nog 😕. De verwachting is dat het de volgende dag slecht weer wordt en daarom waren we blij dat we deze plekken nog hadden. Dan maar weer naar de balie en overleggen. De volgende dag kunnen we om 15:30 uur nog wel mee. Gokken dan maar weer! We gaan verbouwereerd terug naar een fantastisch mooie overnachtingsplek. Dat maakt het een klein beetje goed en we springen weer heerlijk in de verkoelende zee. We gaan het wel zien morgen..... verbaasd blijven we wel want de zee oogt de rest van de dag rustig.

Het is vandaag vrijdag 1 februari (👰🏼🤵🏼), hopelijk keert het tij vandaag en hebben we meer geluk. Om het geluk wat te proberen af te dwingen kijken we naar het weerbericht en de botenplanning. In de namiddag wordt er slechter weer verwacht en daarbij zien we dat er in de ochtend nog plaatsen vrij zijn op de boot. We besluiten om er eerder heen te gaan. En warempel we kunnen eigenlijk direct mee 🎉. Eerste de briefingroom in waarin een film de veligheidsaspecten toont. Helemaal op de hoogte hoe we het beste in een reddingsvest op de oceaan kunnen drijven gaan we de bus in om naar de haven gebracht te worden. Daar ligt een snelle boot die ons de zee opbrengt. Na nog meer instructies varen we weg..... Als eerste zien we een stel dolfijnen 🐬.  De schipperres stopt de boot en we mogen even aan dek om te kijken en leuke plaatjes te schieten. Daarna gaat het rap tempo verder en gaan we met ruim 50km/uur over het water. We stoppen op een plek waar een walvis gezien was, hup weer met zijn allen eruit..... even wachten en hup snel weer op je plek en vliegen we over de golven naar een andere plek.... Dit herhaald zich een paar keer, soms lijkt het wel evacuatietraining 😅. Maar dan hebben we geluk!! En liggen we vlakbij een “sperm whale” zoals ze dat hier zeggen. Bij ons heet dat een https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Potvis. Wat gaaf om te zien😃. Hij dobbert daar rustig en je ziet hem af en toe de lucht uitblazen in een mooie fontein 🐳. Alweer zo’n ervaring hoe bijzonder mooi onze natuur is. Zulke enorme beesten die daar gewoon kunnen leven, onvoorstelbaar mooi. De bemanning wijst ons erop dat hij zich uitstrekt en dat dat betekend dat hij gaat duiken. En inderdaad, een minuut later zien we dat hij duikt en is zijn staart het laatste wat we zien. Wat een supergave belevenis! Er zijn maar een paar plaatsen in de wereld waar dit kan en wij hebben er een gezien, wat een kado 🎁. We varen terug met een brede lach op ons gezicht, zo’n dag vergeet je nooit meer. In het toeristische Kaikoura blijven is geen optie dus rijden we de Hihgway 1 verder op omhoog... komen we onderweg nog eens honderden zeehondjes tegen. Een bedreigde diersoort kan dat hier niet zijn zoveel zijn het er. We eindigen deze dag in Spring Creek op een hele rustige plek en nemen net als de walvis een duik, al is die van ons in een zwembad van 10x25 meter 😘