Pohara ☀️ - Maharau 🎣🌳🌲- Nelson

Soms heb je van die dagen die voorbij vliegen. Die dagen heb je hier dus ook. Zo is Collingwood alweer 6 dagen geleden inmiddels 😊.  Waarschijnlijk heeft het te maken met de heerlijke plek die we hadden in Pohara. Een camping aan het strand met een heerlijke zee om in te zwemmen...... Om in wat dieper water te komen moest je wel eerst een flink eind (>100 meter) de zee in lopen. Je kon dus lekker dobberen in laag water en met je hand van de bodem ronde zeesterren vinden. Een meenemen leek ons een leuk idee totdat hij bewoog...... dat was toch wel wat zielig 🙄 en kreeg hij zijn vrijheid terug. Achteraf misschien wel beter, ik heb namelijk geen idee wat de amerikanen ervan vinden als wij zulke zaken mee op reis nemen. Waarschijnlijk zien ze er een gevaar in en bouwen ze een muur om de zee 😜.

Een van de must do’s hebben we ook in Pohara gedaan en ik kan iedereen verzekeren dat dat nog wel een paar keer gaat gebeuren 😇.... Fish & Chips bij een afhaaltentje kopen 😋. Deze krijg je gewikkeld in krantenpapier mee en dan bij je camper opeten.... zooooooo lekker!!! En als frietverslaafde kan ik zeggen dat ze die hier echt superlekker klaarmaken.

Een dag later was een rustdag voor de ☀️ en de kiwi’s. Het is 6 februari en het is Waitangi Day. Een dag waarin alle kiwi’s vrij zijn. Oorspronkelijk is deze dag bedoeld als een nationale feestdag. De oorsprong van deze dag heeft vooral met de stad Waitangi te maken https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Waitangi_Day. De meeste mensen vinden de vrije dag wel prima maar vieren geen feest zoals in NL bijvoorbeeld met koningsdag gebeurd. Wij gaan deze dag een paar wandelingen in de buurt doen. Het worden de Rawhiti Cave route en de Wainui Falls track. Twee heel verschillende routes waarbij de Cave toch echt wel de imposantste was..... 2 km lopen door het bos en echt steile slingerpaadjes en opeens sta je bij een grot met allemaal stalagtieten (volgens mij schrijf je dit zo 🤓). We lezen op een bord dat er al vlak na 1900 excursies georganiseerd werden om dit fenomeen te bekijken. Het bijzondere is dat je de grot niet hoeft in te lopen om het te zien.. Die dag zien we ook het Abel Tasman monument... nou ja monument..... een grote rechthoekige betonnen pilaar van zo’n 20 meter in de lucht, mooi wit geschilderd dat dan weer wel 😃..... Wij hadden alleen iets leukers verwacht, Abel Tasman (een echte dutchie) is tenslotte DE ontdekker van NZL (13 december 1642!)

Het luieren op een camping bevalt ons te goed en we dwingen onszelf maar weer om verder te gaan en vinden een plek vlakbij Marahau. Ik had gelezen dat je op de weg er naar toe zalm kon vissen. Nou dat wil ik natuurlijk wel ff proberen. We stoppen bij Anatoki Salmon waar je ook dutch pancakes kunt eten... ik denk dat iedereen bij het lezen hiervan dezelfde gedachte heeft.... dutch pancakes dan zijn het vast NL-ers die hier werken. En jawel dat bleek ook zo te zijn... We zien grote kweekvijvers en mensen aan het vissen. Vissen is gratis en de gevangen zalm reken je per kilo af, terug gooien is er niet bij. Je pakt een hengel en een schepnet en vissen maar..... heel gemakkelijk gaat het nog niet maar uiteindelijk als we wat voer van de eigenaar krijgen zijn we snel klaar. Kimm heeft de eerste en wil na de aanbeet 🎣 zo snel mogelijk haar hengel kwijt.... het arme beest spartelt zo!! Ja, dat heet nou vissen.... ze gaat als trotse winnaar van ons twee op de foto en haalt zelf de vis binnen..... als ik hem uit zijn lijden verlos kijkt ze toch maar even de andere kant op om later haar vangst te bewonderen. Nu kan ik ook weer ingooien en gooit Kimm wat voer bij mijn aas en direct staat de lijn strak en trekt de vis flink.... ik laat de lijn wat vieren om hem zo te vermoeien en haal ook een beste vis binnen... bij het wegen hebben we ruim 2,5 kilo verse zalm.... dat wordt smullen!! We later er eentje roken en maken die soldaat op deze dag en de andere gaat mee in de vriezer en bewaren we voor later. Voldaan gaan we verder, Kimm twijfelt of ze vegetariër gaat worden 😂, en plannen we een walk voor in het Abel Tasman park de volgende dag.....🚶🏼‍♀️🚶🏼‍♂️

Het plan is om vandaag een ruime 17 km te gaan lopen door het park. We willen van Torrent Bay teruglopen naar Marahau. Daarvoor moeten we met de watertaxi naar Torrent Bay gebracht worden. En dit is dan ook typisch weer zo’n toeristen-attractie. Er komen drie trekkers voorrijden met trailer waar een watertaxi op ligt. De bestuurder van de taxi zorgt dat hij de juiste personen bij zijn boot krijgt en dan mag je plaats nemen in de boot 😅.vervolgens gaat de bestuurder met het hele gevolg door het plaatsje langs de kustweg naar de plek waar de boot het water ingaat. Eenmaal in het water stuif je bijna achter elkaar aan naar de bezienswaardigheden onderweg... we zien gespleten rotsen en opnieuw zeehonden. We stuiteren echt over het water, niet vasthouden is geen optie. Kimm en ik hebben het vermoeden dat de bestuurder bewust niet de vlakste vaarweg kiest. We zitten voorin en kunnen goed met hem meekijken. Naast asfaltkilometers hebben we ook al aardig wat golven achter de rug en hebben we er geen last van gelukkig.... Bij Torrent Bay aangekomen meert de boot achteruit aan op het strand en worden we gedropt. Vanaf nu mogen we zelf de weg terugvinden..... Daar heb je in dit geval geen padvinders opleiding voor nodig.... het pad blijkt volledig geprepareerd en aangelegd te zijn. Met een goede 4 uur lopen zijn we dan ook weer terug. Leuke doorkijkjes gehad over de zee en aardige mensen gesproken. Opvallend was de droogte weer overal (later die dag blijken er zelfs fikse branden te woeden in het gebied en worden mensen geëvacueerd). De natuur van het Zuidereiland beginnen we goed te kennen en we voelen dat we aan verandering toe zijn. Niet veel later die dag bespreken we de Interislander om de oversteek te gaan maken naar het Noordereiland. Terug op onze overnachtingsstek net buiten Marahau hebben we het er nogmaals over...... we zitten op de helft van onze NZL trip en het is goed om de volgende stap te maken. De boot vertrekt maandag vanaf Picton. We besluiten om eerst nog naar Nelson te gaan naar de markt de volgende dag. Onderweg daarnaar toe ruiken we de branden en horen we pas hoe groot die waren. Er is nog steeds een snelweg afgesloten en later op de dag worden opnieuw mensen geëvacueerd..... Gelukkig voor ons is het allemaal niet in onze richting/gebied. In Nelson komen we op de markt waar je zelfs hollandse kaas kunt kopen... echte edammer en old amsterdam 😃. ‘s-Middags liggen we in het park lekker boek lezen en zo.... We slapen op het parkeerterrein van een grote supermarkt voor 0 dollar. Mag alleen als je een grote camper hebt en lijkt daarmee wel een beetje voorbehouden aan de rijkere vakantieganger. We staan er met 6 campers en zijn benieuwd hoe het slapen hier zal zijn. De winkel gaat namelijk om 22:30 uur dicht en om 7:00 uur open 😜...... Morgen gaan we terug naar Spring Creek, de plek met “Eddie the pet Eel”. Camper uitmesten, wasje doen en maandag op tijd bij de boot voor de overtocht.... daarmee is het al een bijna vaarwel van het mooie indrukwekkend fraaie Zuidereiland..... 😍

update: 10-02-2019, 17:48u (5:48 NL), wij zijn de branden voorbij en in veilig gebied 😊👋🏼